ชื่อพันธุ์
พื้นเมืองชื่อพันธุ์(Eng)
Phuen meangชื่อวิทยาศาสตร์
Dimocarpus longan
วงศ์
Sapindaceae
ลักษณะประจำพันธุ์
เป็นลำไยต้นสูงใหญ่เพราะมักปลูกโดยใช้เมล็ด ผลดก ขนาดผลเล็กมาก กลิ่นหอมคล้ายลำไยน้ำผึ้ง ออกผลเร็วกว่าลำไยปี (ลำไยที่ออกผลตามฤดูกาล) ผลดก และเล็กเหมือนลำไยป่า เมล็ดโต เนื้อบาง แฉะมีน้ำเยอะ รสชาติหวานแหลม
ที่มาของชื่อพันธุ์ และความใกล้ชิดกับพันธุ์อื่น
ควรเรียกว่า “ลำไยเมือง” ตามชื่อที่เรียกกันตั้งแต่อดีตและมักเรียกกันในกลุ่มเกษตรกรทั่วไป น่าจะเป็นลำไยพันธุ์เดียวกับลำไยกระดูก เนื่องจากคำว่า “กระดูก” เป็นคำพูดขณะที่รับประทานลำไยแล้วเจอเมล็ดซึ่งมีขนาดใหญ่ ไม่มีเนื้อ ซึ่งเป็นลักษณะเดียวกับพันธุ์พื้นเมืองนี้ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีข้อมูลทางพันธุกรรมของลำไยพื้นเมือง หรือลำไยกระดูก ทำให้ไม่สามารถยืนยันถึงความใกล้ชิดของพันธุ์ดังกล่าวได้
ลักษณะใบ
ขนาดของใบย่อยโดยเฉลี่ย ความยาว 13.16 เซนติเมตร ความกว้าง 4.74 เซนติเมตร สีของใบแก่ด้านบน เขียวเข้ม สีของใบแก่ด้านล่าง เขียวซีด ลักษณะขอบใบ เป็นคลื่น ลักษณะแผ่นใบ เป็นคลื่น ลักษณะของปลายใบ เรียวแหลม ลักษณะฐานใบ อื่นๆ รูปร่างของใบ รีค่อนข้างกว้าง ลักษณะของเนื้อใบ คล้ายแผ่นหนัง ความมันของแผ่นใบ ด้าน สีก้านใบประกอบด้านบน เหลือง สีก้านใบประกอบด้านล่าง เหลือง จำนวนใบประกอบต่อช่อใบ 6-8 ใบ
จำนวนดอกย่อย
-
ลักษณะผล
รูปร่าง กลม ความสมมาตร สมมาตร ความสม่ำเสมอ สม่ำเสมอ หน้าตัด กลม ปลายผล ป้านกลม ผิวเปลือกเรียบ ความกว้างผล 19.33 เซนติเมตร ความยาวผล 18.61 เซนติเมตร น้ำหนักผล 4.70 กรัม จำนวนผลต่อกิโลกรัม 271 ผล ร้อยละของน้ำหนัก เปลือก: เนื้อ: เมล็ด 13:72:15 ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ 25.96 บริกซ์
หมายเหตุ/ความสำคัญ
พันธุ์การค้า กำลังเป็นที่นิยม
รูปเพิ่มเติม
-