ชื่อเรื่อง(ไทย)

การพัฒนาเครื่องหมายในระดับโมเลกุลของลักษณะความตานทานโรคเหี่ยวเนื่องจากเชื้อ Phytophthora เพื่อการปรับปรุงพันธุ์พริก

ชื่อเรื่อง(Eng)

DEVEOPMENT OF MOLECULAR MARKERS ASSOCIATED WITH RESISTANCE TO PHYTOPHTHORA FOR PEPPER BREEDING

ชื่อผู้วิจัย(ไทย)

วิลาวรรณ ศิริพูนวิวัฒน์ เกศิณี แก้วมาลา ช่อทิพา สกูลสิงหาโรจน์ ฉันทนา วิชรัตน์ เฉลิมศรี นนทสวัสดิ์ศรี ดวงนภา สุขะหุต วรวรรณ ชาลีพรหม รัชนียา บังเมฆ สุรียวัลย์ เมฆกมล และแสงทอง พงษ์เจริญกิต

ชื่อผู้วิจัย(Eng)

WILAWAN SIRIPOONWIWAT, KESINEE KAEOMALA, CHOTIPA SAKULSINGHAROJ, CHANTANA WICHARATANA, CHALERMSRI NONTASWATSRI, DUANGNAPA SUKAHUTA, WORAWAN CHALEEPROM, RATCHANEEYA BANGMEK, SUREEWAN MEKKAMO AND SAENGTONG PONGJAROENKIT

หน่วยงาน

สาขาวิชาพืชไร่ คณะผลิตกรรมการเกษตร

การพัฒนาเครื่องหมายในระดับโมเลกุลของลักษณะความตานทานโรคเหี่ยวเนื่องจากเชื้อ Phytophthora เพื่อการปรับปรุงพันธุ์พริก

บทคัดย่อ

โรคเหี่ยวในพริกจากเชื้อ Phytophthora เป็นโรคที่สําคัญซึ่งเข้าทําลายและทําให้สูญเสียผลผลิตพริกเป็นจํานวนมากในแต่ละปี การพัฒนาพันธุ์พริกที่ต้านทานต่อโรคนี้ส่วนใหญ่ได้พันธุกรรมความต้านทานจากพันธุ์ CM334 (‘Criollo de Morelos 334’) ซึ่งในชุดโครงการนี้ได้รับความอนุเคราะห์เมล็ดพันธุ์จาก AVRDC ประเทศไต้หวัน และ TVRDC เพื่อการพัฒนาพันธุ์พริกของประเทศไทยให้มีความต้านทานต่อเชื้อดังกล่าว  การศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาของเชื้อรา Phytophthora capsici ที่รวบรวมจากแหล่งปลูกพริกในประเทศไทย 8 ไอโซเลท พบวา มีลักษณะแตกต่างกัน และเชื้อสาเหตุจํานวน 5 ไอโซเลท ค่อนข้างต้านทานต่อสารเคมี metalaxyl ที่ความเข้มข้น 100 ppm กลุ่มเชื้อราที่มีความรุนแรงในการเข้าทําลายสูง ได้แก่ ไอโซเลทขุนวาง เชียงราย ตาก และแม่สอด ซึ่งสามารถใช้ยืนยันความตานทานของพริกพันธุ์ CM334 และ Tit Paris (ต้านทานและค่อนข้างต้านทาน ตามลําดับ) โดยที่พริกพันธุ์อื่นๆ แสดงอาการไม่ต้านทานต่อเชื้อ เมื่อสํารวจความแตกต่าง ทางพันธุกรรมโดยใช้ RAPD primers จํานวน 80 หมายเลข สามารถจําแนกกลุ่มพันธุ์พริกที่ทดสอบได้เป็น 6 clusters โดยพันธุ์ CM334 มีความแตกตางทางพันธุกรรมจากกลุ่มพริกพันธุ์ไทย และไพรเมอร์ หมายเลข s14751233 เพียงหมายเลขเดียวที่ปรากฏแถบดีเอ็นเอ สําหรับพันธุ์ CM334 แต่ไม่ปรากฏแถบดีเอ็นเอในพันธุ์ที่ไม่ต้านทานอื่นๆ นอกจากนี้ไพรเมอร์หมายเลข s14591256 ให้แถบดีเอ็นเอที่ใช้จําแนกพันธุ์ในกลุ่มต้านทาน 2 พันธุ์ได้ และสามารถนําข้อมูลความแตกตางทางพันธุกรรมเหล่านี้มาประกอบการพิจารณาเพื่อประโยชน์ในการปรับปรุงพันธุ์พริกที่ต้านทานต่อโรคเหี่ยวเนื่องจากเชื้อ Phytophthora สําหรับปลูกในประเทศไทยอย่างเป็นระบบต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มประชากรลูกผสมระหว่างพันธุ์ CM334 และพันธุ์ไม่ต้านทาน DK และ พจ 5-3-1-1 เมื่อนําผลการศึกษาข้างต้นมาพิจารณาประกอบกับผลการศึกษาการเพาะเลี้ยงอับละอองเกสรของพริกที่พบว่า ระยะขนาดดอกระหว่าง 2.6-3.0 มม. เป็นระยะที่สามารถชักนําให้อับละอองเกสรของพริกพันธุ์ CA 365 เกิดเป็นแคลลัสสูงสุด (10%) บนอาหารสูตร CP ที่เติม Kinetin 0.5 มก./ลิตร แต่ขนาดดอก 3.1-4.0 มม. เป็นระยะที่ชักนําให้เกิดต้นได้เฉลี่ย 3% บนอาหารสูตร CP ที่เติม Kinetin 0.5 มก./ลิตร และ 2,4-D 0.5 มก./ลิตร ในขณะที่อาหารสูตร regeneration medium ที่ประกอบด้วย Kinetin 0.1 มก./ลิตร ช่วยให้พัฒนาเป็นต้นได้ และผลการศึกษาต้นทุนและวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของต้นทุน ปริมาณ และกําไรที่พบว่า เกษตรกรผู้ปลูกพริกที่สํารวจ 10 ราย มีอัตราผลตอบแทนที่แตกต่างกันตามต้นทุนโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้นทุนในการจัดการโรค ที่คิดเป็นสัดสวนตั้งแต่ 8.63-30.98% ของต้นทุนโดยรวม และ 4.11-33.16% ของกําไรสุทธิ การบูรณการผลการทดลองข้างต้นชี้ให้เห็นถึงศักยภาพในการพัฒนาพันธุ์พริกที่มีความต้านทานโรคจากเชื้อ Phytophthora เพื่อส่งเสริมการผลิตพืชผลทางการเกษตรที่มีความปลอดภัยต่อผู้บริโภค สิ่งแวดล้อมและให้ผลตอบแทนที่ดีขึ้นสําหรับเกษตรกรอย่างยั่งยืน

Abstract

diseases that causes major losses in pepper yield annually worldwide. Breeding programs for resistance to this disease usually based on resistance genes from a Mexican variety CM334 (‘Criollo de Morelos 334’). Seeds of such a resistant variety were obtained from AVRDC-GRSU, Taiwan for the purpose of developing resistance genotype in pepper breeding lines in Thailand. The total of 11 Phytophthora capsici isolates were obtained from various sites in Thailand. Five isolates (Khunwung, Tak, Pongyaeng, MaeSod and Inthanon) were found to be moderately resistant to  metalaxyl fungicide at the concentration of 100 ppm. Pathogenicity tests identified a group of fungal isolates (Chiangrai, Khun Wang, Mae Sod, and Tak) that severely caused Phytophthora wilt symtoms on pepper seedlings. These isolates were then used to confirm resistant phenotype of CM334 and Tit Paris, as highly and moderately resistance, respectively. Other varieties in this study were classified as susceptible. DNA polymorphism survey was carried out to gain information on genetic differences among pepper lines, with 80 RAPD primers. The dendrogram of the tested sample group classified 6 clusters which separated CM334 from susceptible Thai varieties. However, there was one RAPD primer, s14751233 that differentiated  CM334 from other 12 varieties investigated. In addition, s14591256 showed a polymorphic band between groups of resistant and susceptible varieties. DNA patterns of all varieties  identified could be useful in pepper breeding program, especially in developing improved cultivars from DK and PJ 5-3-1-1 for the purpose of systematic approach to manage Phytophthora resistant breeding lines in Thailand.

Top